سلام سلام :دی کم کم دارم خودمو پیدا میکنم نمیگم وضعیت عالیه و خیلی راضی هستم اما بهتر از وقتیه که هیچی درس نمیخوندم کاچی بعض هیچی. امروز برا اولین بار بعد از مدتها دینی و عربی خوندم. آه. لعنتی چرا نمیشه فراموشت کنم؟؟ چرا ته همه ی فکرام تویی؟؟ چرا همه چیز منو یاد تو میندازه؟؟ چرا اینقدر دلم میخواد که باشی؟ فحش. درسمو میخونم. باید خار بشم تو چشمت. باید تو هم نتونی فراموش کنی. درسمو میخونم تا مامان بابام خوشحال باشن که حقیقتا تو دنیا هیچ موفقیتی بهتر و

خب آذین، قاعدتا باید یادت باشه که تو این تایم یه مشکل مسخره برات پیش اومد و دونسته رفتی تو دهن شیر، که خب خداروشکر اون طرف عاقل بود و زود تمومش کرد. تو تایمی که این قضیه پیش اومد که کلا درس نمیخوندم یا چت میکردم یا بهش فکر میکردم خلاصه که وضع خرابی بود، بعدم که نبودنش و آسیبی که حرفاش به روحم زد خیلی داغونم کرد و همه ی اینا همزمان شد با بی حوصلگی های ناشی از قرنطینه ی کرونایی و باعث شدن خیلی زیاد افت کنم و از درس دور بشم.

سلام:) قبلا (وقتی مثلا ۱۲ ۱۳ ساله بودم) یه وبلاگ داشتم کلی هم توش فعال بودم، منتها همه چیزشو فراموش کردم و مجبورم وبلاگ جدید داشته باشم:))) الان تو حساس ترین موقعیت زندگیم قرار دارم؛ دوران پیشا کنکور! قطعا طی سال آینده با سختی ها و مشکلات زیادی روبرو میشم، دلم میخواد این روز ها رو جایی ثبت کنم که هرگز یادم نرن، و البته دلمم نمیخواد کسی ببینه، پس بهترین گزینه بلاگفاست=)) من آذینم، به همه ثابت میکنم چقدر قوی و باهوشم، مایه ی افتخار پدر و مادرم میشم، سرافکنده